ضریب تاثیر برای چند دهه حکمرانی داشت. ولی معیارهای جایگزین اعتبار ژورنالها در سالهای اخیر ایجاد شدند. در واقع تمام این معیارها به گونهای با هم مرتبط هستند. به بیان دیگر، رنکینگ ژورنالها بر اساس این معیارها مشابه است، با اینکه تفاوتهایی نیز ممکن است وجود داشته باشد. پس پژوهشگران میتوانند به راحتی از هر کدام از معیارهای زیر استفاده کنند و خود را به ضریب تاثیر (IF) محدود نکنند.
(Scimago Journal Ranking (SJR
منبع دادهها: اسکوپس
قابل رویت در www.scimagojr.com
روش محاسبه: ارجاعات از ژونالهای معتبر ارزش بیشتر از ارجاات از ژورنالهای پایینتر داده میشوند (مانند آلگوریتم PageRank گوگل). SJR باری سال 2010 بر اساس شمارش ارجاعات به مقالات منتشر شده در سال 2007، 2008 و 2009 محاسبه میشود (دوره سه ساله).
دلیل کاربردی بودن: SJR مشخص میکند کدام ژورنال احتمالا مقالاتی با ارجاعات از ژورنالهای معتبر دارند، نه اینکه تنها کدام ژورنالها بیشتر ارجاع داده شدهاند.
ضریب تاثیر ژورنال (Journal Impact Factor (JIF
منبع داده: اسکوپوس
قابل رویت در: Journal Citation Reports
روش محاسبه: تمام ارجاعات ارزش یکسان دارند. ضریب تاثیر در یک دوره دو ساله محاسبه میشود.
دلیل کاربردی بودن: روشی سنتی و رایج برای محاسبه اعتبار ژورنال است. بیشتر افراد در دنیای آکادمیک JIF را میشناسند و از آن استفاده میکنند.
(Source Normalized Impact per Paper (SNIP تاثیر عادیسازی شده منبع به هر مقاله
منبع داده: اسکوپوس
قابل رویت در: www.journalindicators.com
روش محاسبه: SNIP به نوعی محاسبه میشود که ارجاعات بر اساس حوزه عادیسازی میشوند. بدین ترتیب، تغییرات موجود در JIF را که باعث میشود ضریب تاثیر در برخی حوزهها بالا و در دیگران پایین باشد را حذف میکند. چند میزان دیگر نیز محاسبه میشود، مانند پتانسیل ارجاعات در حوزه موضوعی ژورنال.
دلیل کاربردی بودن: SNIP معیاری قابل اتکاتر از JIF برای مقایسه ژورنالها در رشتههای مختلف است. همچنین راههای دستکاری توسط ژورنالها در آن کمتر است.
(Eigenfactor score (ES نمره ایگنفاکتور و (Article Influence Score (AIS نمره تاثیر مقاله
منبع داده: ISI Web of Science
قابل رویت در www.eigenfactor.org
روش محاسبه: ES مانند SJR است. این معیار نیز به ارجاعات از ژونالهای معتبر ارزش بیشتری میدهد. ES در یک دوره 5 ساله محاسبه میشود. مانند SNIP، ارجاعات در حوزهها را عادیسازی میکند. و در پایان، تلاش میکند زمانی که پژوهشگران در هر ژورنال صرف میکند را به صورت ریاضی مدلسازی کند. AIS مشابه IF است به جز اینکه AIS با استفاده از ES محاسبه میشود که از آن محاسبهای قدرتمندتر از IF میسازد.
دلیل کاربردی بودن: مدارک نشان میدهد که ES و AIS نسبت به IF معیارهای قدرتمندتری از اعتبار و تاثیر ژورنال هستند.
در پایان
ضریب تاثیر ژورنال ابزاری کاربردی برای ارزیابی ژورنالها است ولی باید با دقت استفاده شود. تصمیم بر اینکه کدام ژورنال را برای ارسال مقالهتان انتخاب کنید نباید تنها بر اساس ضریب تاثیر باشد. بسیار مهم است این را به یاد داشته باشید که یک ژورنال با تمرکز محدود ( مانند آسیب شناسی مولکولی تشخیصی) ممکن است ضریب تاثیر پایینتری از یک ژورنال وسیعتر داشته باشد (مانند ژورنال آسیبشناسی). در پایان، پژوهشگران باید دیگر معیارهای کیفیت ژورنالها را مطالعه کنند، مانند SNIP و Eignefactor score، تا اطلاعات بهتری از ارزش و تاثیر ژورنالها به دست آورند.
برچسبها: