مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که ژورنال‌های دسترسی آزاد با بررسی همکار و پروسه‌های مارکتینگ تامل‌برانگیز در حال حاضر صدها هزار مقاله در سال منتشر می‌کنند؛ افزایش چشم‌گیر تنها در چند سال.
بر اساس پژوهشگران دانشکده اقتصاد هانکن فنلاند، رشد انتشار دسترسی آزاد، همراه با فشار بر روی پژوهشگران برای انتشار مقالات باعث افزایش تعداد مقالات منتشر شده توسط «ژورنال‌های جعلی» شده است.
این ژورنال‌ها که تعدادشان به چند هزار می‌رسد، از نویسندگان صدها دلار می‌گیرند و ازای آن با بررسی همکاری ضعیف یا بدون بررسی همکار به سرعت کارشان را به چاپ می‌رسانند. به گفته نویسندگان این پژوهش در سال 2014، این گونه ژورنال‌ها بیش از 420،000 مقاله را منتشر کردند.
این گزارش در ژورنال دسترسی آزاد BMC Medicine قابل دسترس است. نویسندگان لیست Jeffrey Beall از ناشران جعلی را به عنوان نقطه شروع مورد استفاده قرار دادند. Beall یک استاد کتابدار ارتباطات و استادیاد دانشگاه کولورادو در دنور است و 52 شاخص برای وارد کردن نام نشریات به لیست استفاده کرده. این شاخص‌ها شامل مواردی چون دریافت ارسالی‌ها از طریق پیام‌های اسپم و وجود یا عدم وجود هیئت تحریریه ژورنال می‌شود.
فهرست‌ها که به صورت مداوم به روز می‌شوند، شامل صدها ناشر و ژورنال می‌شود. Shen و Bjork مطالعه خود را بر اساس نمونه 613 ژورنال انجام دادند، و می‌نویسند که نتایج آنها باید به عنوان یک میزان نقریبی حساب شود.
هدر جوزف، رئیس ائتلاف نشر علمی و منابع آکادمیک (SPARC) افزایش از سال 2010 تا 2014 را شگفت‌انگیز خواند.
وی گفت: نتایج نشان می‌دهد که بعضی رفتارها و باورهای فرهنگی در بررسی پژوهش با ترویج خروجی با کیفیت متناقض است – و نتیجه این رفتارها می‌تواند در راه‌هایی زیان‌بار و غیرقابل پیش‌بینی خودشان را نشان دهند.
ناشران و ژورنال‌های جعلی محصول جنبش دسترسی آزاد است. برای ارائه دسترسی رایگان به خوانندگان، بسیاری از ژورنال‌ها دارای هزینه‌هایی برای نویسندگان هستند و از آنها هزینه‌های پردازش مقاله دریافت می‌کنند که از چند صد تا چند هزار دلار هستند. همانطور که مدل تامین انتشار پژوهش – که با نام دسترسی آزاد طلایی نیز شناخته می‌شود – بیشتر مورد اقبال قرار گرفته، درهایی برای سوءاستفاده نیز باز شده‌اند.
نویسندگان از آفریقا و آسیا بیش از دیگران حاضرند این ریسک را بپذیرند. آنها 76.7 درصد نویسندگان اینگونه مقالات را شکل می‌دهند. نویسندگان از هند به تنهایی بیش از یک سوم یا 34.7 درصد آنها را دربر می‌گیرند.
جوزف همچنین می‌گوید: فشاری که بررسی آکادمیک کنونی بر روی پژوهشگران می‌گذارند عاملی برای رشد این ژورنال‌های جعلی است. قضاوت نویسندگان بر این اساس که مقاله‌شان کجا منتشر شه به جای آنکه آن را بر اساس کیفیت اطلاعاتش بسنجند، رفتاری است که باید با آن مقابله کرد. و در حالی که این مطالعه نشان می‌دهد چه اتفاقی رخ می‌دهد وقتی این رفتار در سطح ملی سیستماتیک می‌شود، واقعیت این است که این موضوع مشکلی جامع در موسسات آکادمیک در جهان است، و باید برای حل آن کاری انجام داد.
برچسب‌ها: