پاسخ کوتاه نه است؛ البته به غیر از مدل تجاری آنها. ژورنال‌ها دسترسی آزاد همان بررسی همکار، استانداردهای تولید و نشر را دارا هستند که در مدل اشتراکی اعمال می‌شود، پس هیچ سوالی درباره کیفیت و قابل اعتماد بودن کار وجود ندارد.
ژورنال‌های دسترسی آزاد از نظر ضریب تاثیرگذاری همانند ژورنال‌های حق عضویت دار رصد می‌شوند و در پایگاه داده‌ای کتابشناسی ذخیره می‌شوند و هر گونه آرشیو کامل مقالات بدون هیچگونه محدودیت زمانی نگهداری می‌شود. نویسندگان نیز می‌توانند نسخه پایانی مقالات دسترسی آزاد خود را در هر آرشیو سازمانی در زمانی انتشار بایگانی کنند. ژورنال‌های دسترسی آزاد همچنین می‌توانند مانند ژورنال‌های اشتراکی، عضو COPE (کمیته اخلاقی نشر) و دیگر استانداردها و مشارکت‌ها شوند.
به دور ماندن از گزند ژورنال‌های متقلب
در سال‌های اخیر افزایشی در تعداد ژورنال‌های متقلب شده است. اینها انتشارات‌های هستند که استانداردهای بررسی همکار که از ژورنال‌های معتبر انتظار می‌رود را رعایت نمی‌کنند. پیش از انکه مقاله‌تان را به یک ژورنال ارائه کنید، پیشنهاد می‌شود که بررسی‌های لازم برای قابل اطمینان بودن آن ژورنال را انجام دهید. کمپین فکر کنید، چک کنید، ارائه کنید اطلاعات بیشتری درباره آنچه در هنگام بررسی یک ژورنال نیاز است را به شما می‌دهد.
حتما این موارد را چک کنید:
- · ژورنال را می‌شناسید. آیا به عنوان آن در مطالعات خود برخورده‌اید؟ آیا همکارانتان نام این ژورنال را می‌شناسند و یا به آن مقاله داده‌اند؟
- · شما می‌توانید به راحتی ببینید که چه کسی مقاله‌ای در آن به چاپ رسانده و با آنها از طریق ایمیل و تلفن ارتباط بگیرید. آیا آنها به وضوح بیان می‌کنند که دفتر آنها کجاست؟
- · ژورنال در پایگاه‌های داده‌ای که شما به طور معمول برای یافتن مقاله‌ها استفاده می‌کنید فهرست شده باشد
- · ژورنال عضو استانداردها و مشارکت‌هایی باشد
- · شما اعضای هیئت تحریریه یا نویسندگانی که اخیرا مقاله چاپ کرده‌اند می‌شناسید.
- · سیاست‌های بررسی همکار ژورنال واضح است
- · هر تغییر یا هزینه‌ای به صورت واضح در سایت ژورنال نشان داده شده باشد
تمام عناوین تقلبی دسترسی آزاد نیستند و تمام عناوین دسترسی آزاد تقلبی نیستند. شما می‌توانید به راحتی از انتشار در یک ژورنال غیر قابل اطمینان با گذاشتن زمانی اندک برای تحقیق درباره ژورنال پیش از ارائه پیشگیری کنید.
برچسب‌ها: